ช่วงขณะนั้นเองหลิวอี้รู้สึกเหมือนถูกผีสิง เขายกมือขึ้นเหนือเจ้าหัวล้านนั้นและตบลงไปเต็มแรง
เพี๊ยะ เสียงตบดังฟังชัด
“ อัยย๊ะ ผู้อำนวยการหวังอยู่นี่เองหรอ นี้คุณจำผมไม่ได้หรอ ผมนักเรียนของคุณไง ”
หลิวอี้พยายามที่จะเปลี่ยนเรื่อง
“ บัดซบ แก หาเรื่องข้าอยากตายอยู่ใช่ไหม แล้วใครวะที่เป็นผู้อำนวยการของแก ”
หลังจากโดนตบหัวไป เจ้าหัวล้านที่รู้สึกเจ็บปวดอยู่นั้น หันขวับมายังหลิวอี้ด้วยสายตาที่โมโหสุดขีด
ในขณะนั้น ความกล้าของหลิวอี้ที่รวบรวมขึ้นมาพลันหายไปกับสายลม ขาเจ้ากรรมก็รู้สึกอ่อนแรงมาเสียอย่างนั้น อยากจะหมดแรงและทรุดนั่งลงบนพื้นเสียดื้อๆ
แต่โชคร้ายที่คนยังแออัดแน่นรถไปหมด แม้แต่คนขับก็ยังจะต้องเบียดในรถ ทุกสายตาจ้องตรงไปยังตัวต้นเหตุ ทำให้ หลิวอี้หนีไปซ่อนไหนไม่ได้เลยแม้ว่าตัวเขาอยากจะทำก็เถอะ
และประจวบเหมาะเป็นช่วงเวลาที่รถเบรกเพื่อหยุดพอดี
“ แกต้องออกไปจากรถกับฉันเดี๋ยวนี้ ข้อหาขัดความสุข, ฉันจะตบแกให้ตายคามือ ”
และเมื่อเห็นสาวงามคนนั้นที่โดนเล่นสนุก กลับเบียดตัวเองหนีหายไปในฝูงคนเบียดแน่นแล้ว เจ้าหัวล้านยิ่งทวีคูณความโกรธเข้าไปอีกหลิวอี้โดนจับและลากออกจากรถเมล์อย่างกับเป็นผ้าขี้ริ้วโง่ๆผืนหนึ่ง
หลิวอี้กรีดร้องในใจอย่างบ้าคลั่ง จะบ้า! ทำไมชีวิตเขาจะต้องมาโชคร้ายขนาดนี้!? ว่ากันว่าพวกฮีโร่มักจะมีจุดอ่อนเป็นสาวสวย แต่ตัวเขาไม่ใช่ฮีโร่ ทำไมจะต้องมาจบลงแบบนี้กัน?!
โดนกระทืบมาเพราะเรื่องผู้หญิงมาแล้วครั้งนึง แล้วยังจะต้องมาโดนอีกหรอ พระเจ้า! โคตรจะไม่ยุติธรรม!
หลิวอี้ดิ้นด้วยพลังทั้งหมดที่มี แต่ด้วยตัวเขาที่ไม่มีแรงกายใดๆ ก็โดนลากออกจากรถเมล์อยู่ดี
“ อย่า อย่าปิดประตูเลย ให้ผมกลับเข้าไปเถอะ ”
หลิวอี้โบกเรียกรถ
แต่ชะรอย คนขับทำเป็นเหมือนกับไม่เห็นอะไรทั้งนั้น กลับเหยียบคันเร่งและ รถที่เป็นที่พึ่งสุดท้ายของเขาก็จากไปต่อหน้าต่อตา
ผู้คนที่ยืนรอรถอยู่ที่ป้ายรถ ต่างหลีกทาง ไม่มีใครอยากจะเข้ามายุ่งกับเรื่องของคนอื่น
“ แก! แกจะต้องโดยสั่งสอน ที่ดันเสร่อเข้ามายุ่งกับเรื่องของฉัน ”
เจ้าหัวล้านทุ่มหลิวอี้ไปบนพื้นกำลังตั้งท่าเพื่อจะเตะสั่งสอน
และจังหวะเดียวกันนั้นเอง เท้าข้างหนึ่งที่สวมใส่รองเท้าถักสานสีแดงก็ปรากฏกลางหว่างขาของชายหัวล้าน
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ”
ความเจ็บปวดพลันแล่นผ่านเข้ามา เจ็บจนเห็นพระเจ้าและตายไป เจ็บจนกระทั่งคุกเข่าดีดดิ้นอยู่บนพื้น
คนสวยคนเดิมที่อยู่บนรถคันเมื่อกี้ ยืนอยู่ด้านหลังตาหัวล้าน เธอจูงมือลากหลิวอี้ผู้ยังคงนั่งอึ้งอยู่
“ วิ่ง เร็วเข้า ”
สิ้นคำ สาวงามคนเดิมก็จูงมือหลิวอี้วิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต
หลิวอี้ที่ยังคงงงกับเหตุการณ์โดนจูงมือลากวิ่งหนีจนเกือบจะหกล้ม
“ แก..แกอย่าคิดหนีนะ... ”
เจ้าหัวล้านที่ยังคงคุกเข่าบนพื้น ด้วยกล่องดวงใจที่โดนลูกเตะเข้าไปเต็มรัก และคงไม่มีทางที่จะลุกขึ้นยืนได้ในเวลาอันใกล้นี้แน่
ตั้งแต่เกิดมาหลิวอี้แทบจะให้สาบานได้เลยว่า ไม่เคยวิ่งขนาดนี้มาก่อน
สองคนที่วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตก็หยุดพักที่ถนนข้างสวนสาธารณะ
“ วะ...วิ่งไม่ไหวแล้ว.. ”
หลิวอี้หอบหายใจถี่ เขายังคงมองที่สาวงามช้างๆ ที่วิ่งด้วยกันเป็นระยะทางไกลเท่ากัน แต่ไม่หยุดหอบหายใจเลยสักนิด
“ เธอ เป็นนักกีฬาเหรอ ”
“ ก็ไม่ใช่นะ แต่ยังไงก็ ฉันปลื้มใจมากที่คุณได้ช่วยเหลือฉันในวันนี้ ท่านอาจารย์ของฉันบอกไว้ว่าฉันจะต้องขอบคุณผู้อื่นที่ให้ความช่วยเหลือ”
คนงามมองมายังหลิวอี้และเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ จากนั้นเธอก็หัวเราะ
“ ไม่..ไม่ต้องหรอก..ถ้าเป็นใครก็ต้องทำทั้งนั้นแหละ... ”
หลิวอี้คิดว่าเวลาแบบนี้ถ่อมตนไว้น่าจะดูดีกว่า
“ เธอชื่ออะไรหรอ ”
“ ฉันชื่อว่า เหล่ยเฟิง!” (ผู้แปล: จริงๆ ชื่อของเธอแอบจะเป็นมุขตลกอยู่เหล่ยเฟิงเป็นรูปแบบการเสียสละของชาวเมืองที่สร้างโดยพรรคคอมมิวนิสต์ของจีน เพราะงั้นหลิวอี้ ก็พูดได้ว่า “ฉันเป็นเพื่อนกับความยุติธรรม”)
หลังจากพักหายใจเข้าออกสองรอบหลิวอี้ก็เริ่มพูดได้อย่างปกติมากขึ้น
การวิ่งนี้เหนื่อยเป็นบ้า
“ ฮิ ฮิ ”
สาวสวยที่ยังคงหัวเราะอยู่และหลิวอี้ที่หลงเสน่ห์ในความงามที่อยู่ตรงหน้าของเขาคนนี้
ช่าง...ช่างสวยเหลือเกิน
“ คุณนี้ตลกจัง..อ่ะจริงสิ...เพื่อนเหล่ยเฟิงเรียกฉันว่าหลินตงแต่ยังไงเสียฉันจะต้องทำตามคำสั่งของท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นจะต้องขอบคุณสินะ ”
“ งั้นแล้ว เธอจะขอบคุณฉันอย่างไงละ ”
หลิวอี้กระพริบตา
สมองที่คิดแต่เรื่องกามของเขา เต็มไปด้วยภาพจินตนาการมากมาย
ขอเธอเป็นแฟนดีไหม
จิ๊, นั้นมันก็ออกจะมากไป
ถ้าเป็นอะไรที่โรคจิตกว่านั้นละ?!
จูบ?
เบาไป ! หลิวอี้ ! โอกาสจะมาหานายแค่ครั้งเดียวนะ
แล้วๆ..ถ้าโรคจิตกว่านั้น
ขอจับนม ?
เดี๋ยวๆ สาวสวยชื่อหลินตงก็เป็นคนมีหน้าอกหน้าใจไม่น้อย
หลิวอี้กลืนน้ำลายพลางต่อสู้กับความคิดด้วยเองว่าจะพูดสิ่งที่คิดออกไปดีไหม สาวงามคนเดินก็เอนมาพิงเขา
กลิ่นหอมที่แผ่ออกมาจากเธอทำให้ร่างกายของหลิวอี้เกร็งไปหมด
“ เพื่อเป็นการขอบคุณ ได้โปรดให้ฉันรับพลังชีวิตของคุณไปเถอะ... ”
สิ้นคำ มือของหลินตงล้วงเข้าไปยังหน้าท้องส่วนล่างของเขาความเจ็บปวดเข้าแทรกไปทั่วกายของเขา ก่อนที่เขาจะคิดออกว่าจะเกิดอะไรขึ้น สติทั้งหมดก็ดับลงโดยพลันเหลือเพียงแต่ความมืดที่ปกคลุมรอบด้าน
ปะ เป็นแบบนี้ไปได้ไง ?....
ฉัน ตัวฉันกำลังจะตายงั้นหรือ?...
แต่...แต่..ฉันยังไม่ได้จับนมเลยนะ
หลิวอี้ปิดตาของเขาลงอย่างช้าๆ
และในขณะนั้น เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนเข้าหูของเขา
เป็นเสียงผู้หญิงเสียด้วย...ได้ยินแล้วสบายใจขึ้นจริงๆ
“ เจ้าปีศาจจิ้งจอกช่างกล้า เจ้ายังจะกล้ามาฆ่าคนอื่นที่นี้งั้นหรือ ข้าไม่ให้อภัยเจ้าแน่ ”
และทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น ร่างของหลิวอี้กลับเบาลงเหมือนขนนก เหมือนร่างกายเป็นปุยเมฆที่ลอยไปตามทิศทาง
“ ตุบ ”
ในที่สุดดูเหมือนว่าเขาจะตกลงบนพื้นนุ่มๆ และมีกลิ่นหอมหวาน หวานกว่าที่ได้กลิ่นจากกายของหลินตงเสียอีก
ผู้หญิงอีกคนหรอ? แล้วหน้าอกใหญ่เหมือนของหลินตงไหม?
อยากน้อยก่อนจะตาย ขอจับนมสักทีเถอะ
หลิวอี้ลืมตาขึ้นข้างหนึ่งอย่างสลึมสลือ สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าคือสาวสวยสะเด็ดที่กำลังโอบกอดเขาอยู่
“ นี้มันคือสวรรค์...แน่นอน ”
สิ้นเขากล่าว เขาก็ยื่นมือออกไปอย่างยากลำบากเพื่อจับหน้าอกสาวงาม
“ อ่า ”
เหมือนเสียงนาฬิกาปลุกเตือนสติหลิวอี้ถูกโยนลงบนพื้น
“ เจ้าชั้นต่ำ...หยาบคาย...ข้าจะฆ่าเจ้าซะ”
หลังจากเด็กสาวโยนหลิวอี้ลงไปบนพื้น เธอก็ได้ยินหลิวอี้กล่าว
“ นี้ฉันน่าสงสารอะไรเช่นนี้ อย่างน้อยนมที่จับก่อนตายก็ยังเล็กเหลือเกิน ”
“ เจ้าคนชั้นต่ำ หน้าอกกู่อวี้จะเล็กได้ไง มีแต่คนโง่ที่โดนจิ้งจอกหลอกอย่างเจ้าเท่านั้นแหละ ที่จะไม่รู้ ”
เด็กสาวกระทืบพื้นด้วยความโมโห ในมือของเธอมีวิญญาณของปีศาจจิ้งจอกอยู่
เธออยากจะทิ้งเจ้าคนชั้นต่ำไว้ที่นี้เหลือเกิน แต่อาจจะมีบางอย่างที่ทำให้ยุ่งยากไปนิด
“ ท่านอาจารย์บอกไว้ว่าการช่วยเหลือชีวิต ได้บุญซะยิ่งกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้นซะอีก ลืมมันไปเถอะ ยังไงซะข้าก็ช่วยชีวิตเจ้า แต่ยังไงสิ่งที่ช่วยชีวิตเจ้าได้ก็มีเพียงแค่สัตว์ประหลาดชั่วร้ายตัวนี้เท่านั้น เจ้าสัตว์ประหลาด นี่จะเป็นข้อแลกเปลี่ยน ลองคิดดู การช่วยชีวิตเขาจะเป็นการกระทำที่ความดีครั้งแรกของเจ้า ”
กู้อวี้นั่งลง หน้าของเธอแดงไปหมด
เธอใส่ดวงวิญญาณเข้าไปในปากของเธอและส่งดวงวิญญาณให้กับลิ่วอี้ผ่านทางริมฝีปาก
และก่อนที่อะไรจะดับไปลิ่วอี้มองคนงามที่ถูกเขาจับหน้าอกมาอย่างไม่ชัดเจนนักกำลังจูบเขาที่ริมฝีปากอย่างช้าๆ
นี้คือสวรรค์จริงๆ
เฮ้อ...แต่ก็ช่างน่าอาย...ที่ผู้หญิงบนสวรรค์นี้...หน้าอกเล็กจริงๆ...
- - - - -
#พระเอกนี้จะเอาฮาไปไหนเนี้ยย >"<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น