“ถ้ายังกล้ามายุ่งกับแฟนของฉันอีก ฉันเอาแกตายแน่”
ลิ่วอี้ยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ พลางคิดถึงสิ่งที่พวกคนรับใช้ของหัวหน้าแก๊งจิ๊กโก๋ข่มขู่พลางกระชากคอเสื้อของเขาตอนหลังเลิกเรียน แค่คิดก็รู้สึกขนลุกไปหมด
แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เมื่อคิดถึงสาวๆ ตอนที่แนบหน้าลงไปกับอกนุ่มนั้น หน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมา
ทำไมชีวิตช่างไม่ยุติธรรม
ถ้าฉันจะชอบหม่ายี่ฉวนแล้วมันจะยังไง? แค่คุยก็แทบไม่ได้คุยด้วยซ้ำ จะต้องทำรุนแรงถึงขนาดข่มขู่ตบหน้าเลยเหรอไง
ลิ่วอี้ลูบหน้าตัวเอง พิจารณาร่างกายที่ทั้งผอม ทั้งอ่อนแอของตนเอง เขาถอนหายใจออกมา
เฮ้อ ! ถ้าเกิดฉันมีหุ่นเหมือนกับอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ คงไม่มีพวกจิ๊กโก๋คนไหนมากล้าหือกับฉันหรอก
แต่เมื่อคิดถึงหน้าสวยหุ่นเป๊ะของหม่ายี่ฉวนก็เป็นอันต้องถอนหายใจอีกรอบ
ผู้หญิงส่วนใหญ่ในชั้นเรียนจะเพิกเฉยต่อเขาเสมอ แม้แต่พวกสาวๆในห้องแชทออนไลน์ก็ยังไม่สนใจ เลย
(พวกขี้แพ้) ฉันจะต้องเป็นพวกขี้แพ้แถมยังต้องอยู่คนเดียวไปทั้งชีวิตหรอ
โอ้ สวรรค์ พระเจ้าได้โปรดประทาน ผู้หญิงมาให้ฉันสักคนเถอะ
โชคร้าย สวรรค์ไม่เมตตา แถมยังไม่ตอบอะไรลิ่วอี้อีกตั้งหาก แทนที่จะได้สาวสักคน แต่กลับเป็นรถบัสที่วิ่งเฉี่ยวผ่านมาชนแทบจะชนเขา ด้วยความตกใจจึงทำให้รีบก้าวถอยหลังไปประมาณสองก้าว
“ไอเด็กเกเร! อยากตายหรือไง”
ประตูรถเมล์เปิด และสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาคือเขาถูกพนักงานขับรถตะคอกดุ
และช่วงเวลานี้ ก็เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนต่างก็โดยสารรถสาธารณะกลับบ้าน ก่อนที่รถจะปิดประตูเพื่อเคลื่อนตัวออกจากป้ายรถเมล์ ผู้คนมากมายก็เบียดกันอยู่ตรงหน้าประตูรถขวางทางกันไปหมด
ลิ่วอี้เห็นอยู่ว่ารถมันแน่นไปหมด แต่จะทำยังไงได้ เมื่อท้องของเขาร้องสั่นด้วยความหิว ก็ได้แต่เพียงเบียดตัวเองเข้าไปในรถแน่นๆ ทั้งอย่างนั้น
.”เด็กบ้า หยุดเบียดเข้ามาในรถสักทีสิ”
สาวสูงวัยที่เบียดตัวเองเข้ามาในรถทำตัวไม่สมกับอายุชะมัด เขาเบียดตัวเองไปข้างๆและแถมยังเผลอไปเหยียบเท้าใครสักคนในนั้น
“ เจ้าเด็กบ้า แกอยากตายหรือไง”
ลิ่วอี้เผลอไปเหยียบเท้าชายหัวล้านเข้า คนหัวล้านสบถใส่เขาทันที ทำให้เขากลัวและหนีเนียนเข้าไปในฝูงผู้คนบนรถ
จริงอ่ะ ! ทำไมต้องโกรธขนาดนั้น ก็แค่หัวล้าน ขนาดผอโรงเรียนที่มีผมสุดประหลาดในโรงเรียนยังน่าจะโกรธกว่าอีก
ลิ่วอี้่เริ่มจะมโนภาพอีกครั้ง เริ่มจะจินตภาพฉากที่ตัวเองต่อสู้กับเจ้าหัวล้านตัวโตนั้นอย่างกล้าหาญ กระทืบเจ้านั่นจนคุกเข่าลงไปบนพื้นร้องขอความเมตตา และเตะโด่งออกไปนอกตัวรถ
ชิชิ นี้แหละ ที่พวกคนแมนๆ เขาทำกัน
แต่เมื่อมองไปยังแขนตัวเองที่ไม่มีมัดกล้ามเนื้อใดๆ สลับไปมองกับตาหัวล้านตัวโตกล้ามล่ำ ลิ่วอี้ก็ยอมแพ้
“ถอยไปห่างๆ ก่อนที่แกจะโดนกระทืบ”
ชายหัวล้านคนนั้นเดินเบียดเข้ามากลางฝูงชน รถที่แน่นขนัดอยู่แล้วก็เบียดยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อมีคนเดินเบียดเข้ามา ภายในรถต่างก็เหมือนระเบิดที่กำลังจะระเบิดเข้าทุกที คนในรถต่างก็อยากจะปริปากบ่นแต่เมื่อเห็นตาหัวล้านถมึงทึงตัวโต ก็ไม่มีใครกล้าปริปากสักคำ
ทุกวันนี้ใครเขาอยากจะมีปัญหากับคนอื่นกัน
เจ้าหัวล้านเดินเบียดไปอย่างรวดเร็วจนไปยืนข้างหญิงสาวคนหนึ่ง
สายตาของลิ่วอี้ก็ยังคงมองตามตาหัวล้านนั้น
แต่ ณ ชั่วขณะนั้นเองที่ลมหายใจของเขาแทบหยุดนิ่ง
พระเจ้า เด็กสาวคนนี้เป็นคนดังหรือเปล่า?!
สะ สะ สะ จะสวยเกินไปแล้ว
เพียงเสี้ยววิที่สายตาของลิ่วอี้แทบจะถลนมอง
ผู้หญิงคนนี้ประดับประดาไปด้วยความสวยงาม ริมฝีปากสีแดง ฟันขาวสะอาด รูปร่างที่สะโอดสะองและยั่วยวน
ผู้หญิงที่มีหน้าตารูปร่างแบบ น่าจะอยู่แต่ในจอโทรทัศน์ จะออกมายังโลกแห่งความจริงได้ยังไงกัน
แม้แต่ มู่หรงตี๋ที่สวยที่สุดในชั้นยังชิดซ้าย แทบเทียบความสวยกันไม่ได้
และด้วยช่วงนี้เป็นหน้าร้อน สาวสวยคนนี้เลยใส่แค่เสื้อยืดสีขาว อกที่ดูอวบอิ๋ม มีเพียงเสื้อที่ปกปิด อกสวยภายในนั้นเอาไว้
ท่อนล่างของเธอก็มีเพียงกางเกงยืนส์ขาสั้นที่สวมใส่ปิดบังก้นสวยได้รูปของเธอ
แม้ว่าก้นงามคู่นั้นจะมีกางเกงยีนส์บดบัง เปิดเผยเพียงก็แต่สองขาเรียวงาม เพียงเท่านี้ก็แทบสะกดความสนใจของชายทุกคนบนรถเมล์คันนี้ได้แล้ว
ความสวยระดับนี้ เป็นอะไรที่ลิ่วอี้ได้แต่เพียงวาดภาพจินตนาการในความฝัน
ตาหัวล้านก็สังเกตเห็นความงามนี้เช่นกัน จึงพยายามเบียดคนออกไปหาตัวเธอให้ได้ มือของตาหัวล้านเริ่มซนไปทั่วและวางลงบนก้นสวยๆ นั้นโดยบังเอิญ
สาวสวยหันขวับ เธออยากจะออกไปจากตรงนั้นเหลือเกิน ถ้าคนไม่เบียดกันเยอะขนาดนี้ แถมที่ในรถยังแคบอีก ไม่มีทางไหนที่จะหนีได้เลย
ดวงตาดำที่มองไปรอบๆ และไม่เหลือทางเลือกใดที่จะดีกว่าขอร้องให้คนรอบข้างช่วยเหลือ
และในที่สุด สายตาของเธอคนนั้นก็มองตรงมายังคนที่ใกล้เธอที่สุดลิ่วอี้สะดุ้ง
ดวงตาคู่นั้น ที่บ่งบอกถึงความน่าสงสารและร้องขอความช่วยเหลือ
ช่วยด้วย...
คำพูดสองคำนั้น ที่ขยับออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ...
- - - - - - -
#สวัสดีค่าา ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ด้วยน้าาา >"<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น